Meer dan eens omschrijven kerken zichzelf met behulp van drie relaties: God, elkaar en de ander. Dit is de tweede in een serie blogs waarin ik kanttekeningen bij deze drieslag plaats en een alternatief bied.
Na de drieslag God, wij en zij nemen kerken vaak een volgende stap, door de de drievoudige relatie uit te breiden. God, wij en zij wordt God, elkaar en de naaste liefhebben. En zo doemen al snel drie clusters van activiteiten op. God liefhebben wordt de kerkdienst en de persoonlijke omgang met God. Elkaar liefhebben wordt alles wat met onderlinge zorg te maken heeft, kringenwerk, jeugdwerk, enzovoorts. De ander liefhebben vertaalt zich in evangelisatie of zorg voor mensen van buiten.
De charme van de drieslag is voor velen, dat activiteiten exclusief aan de relaties eraan gekoppeld kunnen worden. Maar, Jezus ziet juist in de zorg voor de vreemdeling de liefde voor hemzelf terug; Mat 25. Cluster 3 is cluster 1... Nog een voorbeeld: tollenaars en zondaren waren buiten, maar Jezus haalde hen naar binnen, zat met hen aan tafel. Cluster 3 is cluster 2.
In plaats van God, wij en zij, wordt ook deze drieslag gebruikt: boven, binnen en buiten. Jezus laat juist zien dat buiten vaak binnen is en dat buiten naar binnen halen juist boven is. Dat was het Koninkrijk, dat van boven naar beneden (!) kwam.
Moraal: wanneer je werkt met relaties, probeer activiteiten dan niet exclusief aan relaties te koppelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten