dinsdag 30 november 2010

Hauerwas in Opbouw

Is het omdat Stanley Hauerwas zo'n markante kop heeft (zie foto)?

Is het omdat ik bezig ben met het onderwerp Groei? En omdat ik denk dat volgelingen van Jezus alleen in, door en als gemeenschap kunnen groeien? En omdat ik me dus herken in hem. Want volgens Stanley Hauerwas is...
...de kerk de plaats waar christenen van individu deel worden van een grotere familie, waar ze leren om samen te leven, waar anderen zich met hun leven mogen inlaten. In de kerk leert een mens dat hij of zij niet zelf de hoofdpersoon is in zijn levensverhaal, maar dat God dat is.
Is het omdat Hauerwas voor een verhalende theologie is?

Is het vanwege dit soort teksten:
Time’s Magazine noemde hem in 2001 Amerika’s ‘best theologian’. Stanley Hauerwas is ‘contemporary theology’s foremost intellectual provocateur’, motiveerde het tijdschrift. Op karakteristieke wijze antwoordde Hauerwas: ‘Best is geen theologische categorie. Gelovig of ongelovig zijn de juiste categorieën. Het laatste in de wereld wat ik wil zijn, is de beste.’
Is het omdat ik er dus naar uitzie meer van hem te lezen dan Resident Aliens en Preaching as though we had enemies (zucht: was het maar zomer)?

Ik weet het niet, maar ik vind het leuk dat ik Bart Wallet heb gevraagd een artikel te schrijven over deze markante theoloog. En nog leuker, dat Bart het heeft geschreven.

Acht weken na verschijning van deze blog kun je Barts hele artikel online in Opbouw-online lezen. Wie niet kan wachten, kan nu al de Nederlandse vertaling van Preaching as though we had enemies lezen.

woensdag 17 november 2010

Wie bereikt wie?

Iedereen die nadenkt over evangelisatie, komt vroeg of laat bij de doelgroep vraag. Wie willen we bereiken? En daaruit volgt dan de aanpak. Maar volgens mij moet er eerst iets anders gebeuren.

We kunnen anderen pas bereiken, als we hen toestaan ons te bereiken. De eerste vraag is niet, hoe wij anderen kunnen bereiken. De eerste vraag is, of wij bereid zijn, om anderen ons hart en ons huis te laten bereiken. Zijn wij bereid om anderen in ons leven binnen te laten? Kunnen we anderen in onze gemeenschap opnemen, of houden we hen op veilige afstand, zodat ons eigen leven ongemoeid blijft?

Wanneer we niet bereid zijn om anderen ons te laten bereiken, dan is de uitdrukking, dat wij anderen willen bereiken, marketingjargon. Dan wordt het evangelie een product, dat we aan andere consumenten op de markt van religie en spiritualiteit kwijt willen. In 1974 zei René Padilla hier al het volgende over:
In order to gain the greatest possible number of followers, it is not enough for 'culture Christianity' to turn the gospel into a product; it also has to distribute it among the greatest number of consumers of religions. For this the twentieth century has provided it with the perfect tool - technology. The strategy for evangelization of the world thus becomes a question of mathematical calculation.
Maar er ligt ook een mooie kans. Wanneer we anderen uitnodigen om ons leven binnen te komen en hen gastvrij ontvangen, ook al zijn zij voor ons vreemdelingen, dan belichamen we alleen al daardoor, het hart van het evangelie.

dinsdag 16 november 2010

Groei! op website NGK Maassluis

Dit jaar spreek en preek ik over Groei. Voor wie wil meelezen heb ik gisteren het resultaat tot nu toe op de website van de NGK Maassluis gezet.

Wie meeleest en nog meer inspiratie wil, kan ik de volgende titels aanraden:
Graham Tomlin - Geestelijk Fit (goed leesbaar)
Tim Keller - Namaakgoden (goed leesbaar)
Tim Chester - You Can Change (Engelstalig, maar goed leesbaar)
NT Wright - Virtue Reborn (wat pittiger)

En op Galaten:
Tom Wright - Galatians and Thessalonians (Paul for Everyone serie, Engelstalig, maar goed leesbaar)
John Stott - The Message of Galatians (BST serie, ook in het Nederlands verschenen, goed leesbaar)
Richard N. Longenecker - Galatians (WBC serie, technisch)
Richard Hays - The Faith of Jesus Christ (technisch)
Chris Wright - The Mission of God (technisch, maar eenvoudiger dan de twee titels hierboven)

donderdag 11 november 2010

Puberruil Maassluis - Volendam

In Puberruil XL ruilen twee pubers voor vijf dagen. In de uitzending van 9 november kwam de Antilliaanse Mary-Leen uit Maassluis in Volendam terecht. En Lizz uit Volendam dus in Maassluis. Klik hier om de uitzending te bekijken en te ontdekken hoe Antilliaanse jongeren uit Maassluis een feestje bouwen zonder drank, op straat hangen en niet kunnen dansen in Volendam. 

maandag 1 november 2010

Het hemd van de Koning (5) - Het verhaal

Onze kleding vertelt wie we zijn, of bedekt wie we zijn. Onze kleding vertelt waar we trots op zijn, of verbergt waar we ons voor schamen.

De afgelopen dagen heb ik een aantal blogs geschreven die in ruwe streken het verhaal van de bijbel over schaamte vertellen. Vandaag het verhaal op een rijtje.

Een van de eerste verhalen in de bijbel gaat over Adam en Eva. Wanneer God hen opzoekt, verbergen ze zich voor hem. Maar hij roept ze tevoorschijn en vraagt waarom ze zich verborgen hielden. Wat is hun antwoord? “We werden bang, omdat we naakt zijn.” Diepe schaamte. “We hebben niets om aan te doen.”

Wij zijn allemaal kinderen van Adam en Eva. Onze angst om ontdekt te worden, naakt gevonden te worden is dus – volgens de bijbel – terecht. Als onze schaamte terecht is, dan komen we daar dus zelf niet vanaf. Dan helpen onze kleren dus niet echt, dan zijn het uiteindelijk de kleren van de keizer.

Maar de bijbel stopt niet bij Adam en Eva.

Na hen koos God Abraham. Hij zei tegen hem: “In jou zullen alle volken gezegend worden. Uit jouw nageslacht zullen koningen voortkomen.” Uit Abraham kwam het volk Israël voort. God zei tegen hen: “Ik maak van jullie een koninkrijk van priesters.” En zo roept het verhaal van Adam en Eva, Abraham en Israël het verlangen op naar nieuwe kleren. Verlangen naar koninklijke kleren. Naar een dag waarop wij de schaamte voorbij mogen zijn. Maar wie de geschiedenis van Israël leest, vindt weinig kleren om aan te trekken.

Maar dan komt Jezus. God zegt tegen hem: “Jij bent mijn Geliefde Zoon.” Mijn geliefde Zoon, dat is de titel voor een koning. En in alles wat hij doet, laat hij zien, dat hij die titel en die kleding waardig is. In zijn spreken, in zijn oordelen, in zijn woorden en in zijn daden. Hij is de koning.

Tot op de dag van zijn kruisiging. Dat is de dag waarop soldaten hem de kleren van het lijf scheuren. Een lendendoek? Ik weet het niet. De kruisdood was bovenal bedoeld als een schaamtevolle dood. Bedoeld om die ander te onteren, schaamtevol te laten sterven.

Onder aan het kruis verloten de soldaten Jezus onderkleed, zijn hemd. Een van hen zal voortaan gekleed gaan in zijn kleren.

Maar hangt Jezus daar niet op de positie waar wij het meest bang voor zijn. Zichtbaar voor mensen, zichtbaar voor God, zonder iets om zichzelf te bedekken. Tentoongesteld, zonder mogelijkheid om te vluchten. Is de schaamte die hem ten deel valt, niet onze schaamte?

Maar schaamte hoeft maar één keer tentoongesteld te worden. Wanneer iedereen het heeft gezien, dan is het genoeg.

En dit is dan de boodschap van de bijbel: Jezus heeft onze schaamte al gedragen. Jezus heeft de vloek al gedragen. En onder aan het kruis ligt dat hemd. Het hemd van de koning. Het hemd van de Zoon van God. Nieuwe kleren. Een nieuwe identiteit, de identiteit van de Koning.

En de doop is niets minder dan een uitspelen (enacting) van dit alles.

P.S. de foto is afkomstig van de website van Coen Wessels.