Jezus zegt dat hij alle macht heeft. Hij is Heer. Hij is - in onze taal - president voor het leven. Christenen zijn dan de ambtenaren van zijn rijk.
En inderdaad: ambtenaren maar wel ambtenaren die vol verve het cliche waarmaken: ze zijn bureacratisch, ze knipogen door een oog open te doen, ze zijn vooral bezig met eigen projectjes, hebben hun eigen vocabulaire, verschuilen zich achter hun superieuren terwijl ze tegelijkertijd aan zijn stoelpoten zagen, doen aan nepotisme, enzovoorts.
Wie weet vergaat het christenen wel als deze ambtenaar:
Een ambtenaar zit op kantoor en gaat uit verveling eens kijken wat er in zijn oude archiefkast staat. Onderaan in een hoekje ligt een oude koperen lamp. Hij pakt de lamp, wrijft erover en POEF, er verschijnt een geest die hem drie wensen gunt. ”Ik wil heel graag een ijskoude cola”, zegt de ambtenaar. POEF, er staat een blikje ijskoude cola, dat hij meteen opdrinkt.
Nu hij een beetje helder kan denken, spreekt hij zijn tweede wens uit: “Ik wil dat ik op een eiland ben waar alleen maar mooie vrouwen wonen.” POEF, plotseling bevindt hij zich op een subtropisch eiland met prachtige vrouwen die uitsluitend aandacht voor hèm hebben.
De geest is er ook. Die zegt : “Je mag nog één wens doen.” De man zegt: "En mijn derde wens is dat ik nooit meer hoef te werken." POEF … en hij zit weer achter zijn bureau op kantoor! Van de schrik bekomen, vindt hij dat uiteindelijk ook wel best.
Ben benieuwd hoe de nieuwe hemel en aarde er voor ons ambtenaren uit ziet :-) Of, met andere woorden: ik vind het niet zo gek, dat dat Koninkrijk maar niet komt. Of, is het Koninkrijk er al, tenminste ons koninkrijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten