Gospel-centred

Wat bedoelen mensen als Tim Keller en Tim Chester wanneer ze praten over het evangelie voor alle dag en zelfs over het evangelie? Ik vroeg het me een blog geleden af. Ik ben inmiddels een stapje verder. Vaak bedoelen ze dit: heiliging door het geloof (zie voor een uitwerking, dit artikel over Sonship). Dus niet alleen rechtvaardiging door geloof, maar ook heiliging. En beiden werken dat praktisch uit.

Voor wie terugschrikt voor technische termen als "heiliging" en "rechtvaardiging", hier een korte uitleg. Ik ga kort door de bocht zonder nuance. Maar laat je niet afstoten door dit skeletmatige verhaal, want ik vind er veel moois inzitten.

Stelling: net zoals elk mens met een verhaal leeft, vertelt ook het evangelie een verhaal. Dat verhaal bestaat minimaal uit de volgende onderdelen:

• Wie ben ik / Wie zijn wij
• Wat is mijn hoop / Wat is onze hoop (of doel, verlangen, etc)
• Wat is mijn probleem / Wat is ons probleem (of uitdaging, etc)
• Wat is mijn oplossing / Wat/wie is onze oplossing (of verlossing, bevrijder, etc)

Voorbeeld: de verloren zoon:

• Wie ben ik: een rijke erfgenaam
• Wat is mijn hoop: een leven in weelde
• Wat is mijn probleem: mijn vader leeft nog
• Wat is mijn oplossing: de erfenis opeisen (m.a.w. doen alsof mijn vader dood is).

De jongste zoon kiest de verkeerde identiteit. Hij is bovendien zijn eigen verlosser. En bij terugkomst zet de vader beide zaken recht. Het evangelie is, dat de jongste zoon ontdekt, dat zijn vader hem liefheeft, dat daar zijn ware identiteit ligt en dat zijn vader hem die identiteit uit genade schenkt. Het evangelie is, dat de Zoon op zoek gaat naar mensen die God niet zoeken en aanvaardt en genade schenkt.

Het evangelie als groot bijbels verhaal vertelt zo, in mijn woorden het verhaal van vier maaltijden. 

Wat is vervolgens gospel-centred?

• Mensen kiezen voor hun problemen vaak zichzelf of anderen als oplossing (verlosser) en niet Christus. Ook christenen zeggen dat Christus hun verlosser is, maar in de praktijk hebben ze een andere functional Savior. Dit is volgens Keller ons oerprobleem: ongeloof. Als we beter zouden beseffen, wie Jezus was en wat hij heeft gedaan...
• Mensen hebben aanvaarding door anderen, een succesvol gezin, een goede carriere, gezondheid, etc als doel. Dit noemt Powlinson afgoden, immers Jezus zou ons doel moeten zijn. Keller zou het denk ik functional Lords noemen, want aanvaarding, gezin, carriere, etc bepalen ten diepste wat we doen, zijn onze heer. Ook hier is ongeloof de onderliggende oorzaak: ongeloof dat aanvaarding door Christus voldoende is, ongeloof dat Christus macht voldoende is, etc. Of simpelweg niet weten, dat de aanvaarding van Christus zoveel meer is, dat Christus alles in allen is. Mensen ruilen hun afgoden pas in op het moment dat ze een betere afgod hebben gevonden.
• De oplossing: zo preken, zo spreken, dat mensen meer en meer zicht krijgen op Christus, zodat ze hun afgoden inwisselen (niet langer meer vertrouwen op mensen, op geld, etc, maar op de Heer van hemel en aarde) en zodat Jezus Redder en Heer van het leven van alle dag wordt. 
• En zo word je geheiligd door geloof.

Volgens mij is dit het, in alle simpelheid.