De afgelopen en de komende tijd ben ik regelmatig met werk van Tim Keller bezig (Prodigal God, Reason for God, Counterfeit Gods, preeksyllabus). En hoe meer ik dat doe, hoe meer me het gevoel bekruipt, dat er een eenheid van denken achter zit, waar ik niet helemaal zicht, laat staan grip op heb. Het zit verpakt in zinnetjes als the gospel as the a-z of the christian faith, sin as unbelief, counterfeit gods.
Maar dit denken is niet beperkt noch begonnen bij Keller. In Tim Chester's Total Church hoor ik hetzelfde in een zin als the struggles we have when our emotions seem liable to rule or define us are essentially struggles of belief in God's promises en gospel-intentionality of everyday-gospel. Er gaat een hele wereld achter schuil. En Stefan Paas uit in Jezus als Heer in een plat land dezelfde ideeën (waarbij hij ook verwijst naar Keller). In een preeksyllabus verwijst Keller regelmatig naar een interessant artikel van Powlinson (hier online).
Keller lijkt een potente mix van Luther gemengd met Gereformeerde inzichten te serveren met een flinke scheut vanuit de biblical counsel movement. Daarnaast heeft Keller natuurlijk ook veel te zeggen op het missional en postmoderne vlak, maar daar ben ik minder onzeker over, of tenminste, daar ligt mijn vraag niet.
Wat is mijn vraag dan wel? Wie kan mij de weg wijzen of zicht geven in dit gospel-centered wereldje? (want een wereldje is het, leert een snelle zoektocht op Internet) De meeste literatuur rondom dit onderwerp die ik voorhanden krijg is namelijk eerder populair dan wetenschappelijk, eerder ecclectisch dan systematisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten