vrijdag 16 december 2011

Hoe krijg ik meer tijd om mijn leven met anderen te delen

In het veranderingsproces naar missional communities of huiskringen, komt zonder twijfel deze opmerking: "Ik heb het al druk. Ik heb weinig tijd." Vertel, dat dat het goed is om elkaars leven te delen, en dit is een van de reacties. Terecht, veel mensen hebben het druk, hebben volle agenda's. En je leven delen met anderen kost tijd, die dus niet over is.

Een van de dieperliggende oorzaken van deze reactie is volgens mij, dat "je leven delen" voor veel christenen - populair gezegd - een paradigmawisseling is. We zijn zo gewend aan activiteiten, we zijn zo geconditioneerd om individuele keuzes te maken, dat we niet meer kunnen zien, wat voor andere mensen en in andere culturen zo voor de hand ligt. Kerk staat in onze cultuur voor activiteiten met een eenduidig label. Dus kerkdienst, bijbelkring, evangelisatie-activiteit, Alpha-cursus, bidstond, kerkenraadsvergadering, enzovoorts. Dus wanneer we horen, dat het goed is om ons leven meer met elkaar te delen, denken we in een Pavlov-reactie, dat we aan dit rijtje weer nieuwe activiteiten moeten toevoegen. En daarvoor is geen tijd. En zo kan de vraag om je leven meer te delen, ervaren worden als een nieuw moeten. En dat roept alleen maar weerstand op.

Maar, echt helpen doet deze observatie in de praktijk niet. Hoe kunnen we in dat nieuwe paradigma stappen? Ik denk, door het beginnen te doen. Acting your way in new thinking.

Hier wat vertrekpunten, concrete eerste stappen die je kunt zetten, zonder je leven op de kop te moeten zetten:
  • Eten doe je toch al, waarom doe je het niet samen? Dank God voor zijn zegen en lees een stukje uit de bijbel.
  • Die voetbalwedstrijd uit de Champions League of die uitzending van The Voice of Holland bekeek je toch al, waarom kijk je niet samen? En, stap 2: waarom nodig je er geen vrienden bij uit die niet gelovig zijn?
  • Die sportavond had je toch al, waarom doe je dat niet samen?
  • Gebruik de fiets of ga lopen in plaats van de auto te gebruiken. Je komt vaak iemand tegen en een praatje is snel gemaakt.
  • Zoek de publieke ruimte op. Vergader niet in achterafzaaltjes van je kerkgebouw, maar spreek af in een lunchroom, of in de eetruimte van de Hema. Ruim netjes op en wordt stamgast. Maak een praatje met de bediening.
Eerste observaties: dit zijn allemaal onderdelen van het gewone leven en activiteiten zonder het label kerk.

Wat hier boven staat, is deel van mijn eigen zoektocht. Ik ben dus niet gearriveerd. Ik zit samen met anderen halverwege de paradigmawisseling. Gisteren hadden we een avond voor nieuwe kringen, en natuurlijk kwam deze vraag naar boven. En het was bijzonder om na te praten met een goede vriend die zei: "Vorig jaar was ik op bezoek bij Steve Timmis in Sheffield. En ik had precies dezelfde vraag. Nu niet meer. Het is veranderd. Ik heb gewoon tijd, elke week en ook nog vaker om anderen te zien en mijn leven te delen."

P.S. leuk achtergrondmateriaal:
  • Een business blog voor kleine ondernemers over acting your way into, maar dan vanuit een volledig andere vraagstelling.
  • Een citaat: “People are much more likely to act their way into a new way of thinking, than think their way into a new way of acting.”
  • Nog wat voorstellen van Tim Chester.
De belangrijke vraag van Hirsch en Ferguson en van mij en vele anderen blijft wel: So: how do I get my people to act their way into a new way of believing and behaving regarding the mission of Jesus? Wat zijn jouw suggesties?

Geen opmerkingen: