Pursuit of Happyness vertelt het begin van de reis van Chris Gardner van alleenstaande en dakloze vader naar succesvol zakenman. Zijn vrouw laat hem in de steek en laat zijn zoontje bij hem achter. 6 maanden lang werkt Chris onbetaald als trainee. Slechts 1 op de 20 krijgt een betaalde baan. Tijdens zijn traineeship moet hij bovendien ‘s avonds de kost verdienen door een onverkoopbare botscanner aan de man te brengen. Ook moet hij onderdak vinden voor de nacht, voor hem en zijn zoon. Kijk hier naar het emotionele einde van de film.
De tweede laag voor mij is de baan waar Chris naar streeft: aandelenhandelaar. De “echte” Chris kreeg een baan bij Bear Stearns & Company. Dit was een van de eerste bedrijven die eind 2008 omviel. In deze tijd van financiële crisis is het einde van de film dus opmerkelijk. Wat betekent deze film nu voor onze zoektocht naar geluk?
Hiermee wil ik Chris niet diskwalificeren. Hij zegt zelf: Money is the least-significant aspect of life. I know a whole lot of people who have a whole lot of money who are not happy. Bovendien staat hij bekend als filantroop. Maar voor de zekerheid hier een filmpje van Piper over najagen van rijkdom in plaats van geluk:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten