Emergers bekritiseren terecht het simpele "Jezus stierf voor mij zodat ik in de hemel kan komen" als samenvatting van het evangelie.
Voor mezelf heb ik echter twee belangrijke vragen.
Als eerste: wat is het postmoderne verhaal? Wat zijn de antwoorden en vragen van postmoderne mensen? Welke thema´s lopen als rode draad door hun leven.
Wright gebruikt in deel 1 van zijn serie The New Testament and the People of God de structuren van Greimas om het verhaal van Gods Koninkrijk uit te leggen. Deze verhaalstructuren lijken aanvankelijk complex. Wanneer je ze eenmaal door hebt zijn ze erg behulpzaam. Volgens Wright vormen verhalen de diepste laag van een wereldbeschouwing. Ik ben op zoek naar de het postmoderne verhaal en dat geschetst met het gereedschap van Greimas.
Het plaatje van het vlot is trouwens mijn eerste poging voor dit verhaal. Wij zijn als mensen op een vlot op zee. We hebben geen schipbreuk of iets dergelijks geleden. We zijn er beland. De uitkijk (een vriend van Dawkins en Hawking) concludeert al tijden dat er geen einde komt aan het water. De kombuis heeft berekend dat we meer vis eten dan we vangen. De kapitein ziet dat we overvol, ziek en rottend zijn. Er is geen gemeenschappelijke toekomst. Want er is geen toekomst buiten dit vlot. Ieder voor zich kan er maar het beste van maken. Blijkbaar mag je op dit vlot zijn wie je bent... Misschien kunnen we (utilaristisch) samen proberen er nog maar het beste van te maken. Maar wat het beste is, dat weten we niet precies. Hoop kijkt niet verder dan de duur van een mensenleven.
Als tweede: een individualistisch evangelie is een (onbewuste) poging om het verhaal van het Koninkrijk in moderne dan wel postmoderne woorden uit te leggen. Daar kun je kritiek op hebben. Ik ben echter vooral op zoek naar een beter verhaal. Ik heb het nog niet gevonden. Ik ben niet de enige. Tim Keller zoekt er ook naar. Luister maar eens naar deze toespraak. Kortom: ik zoek een "Bridge to Life" gebaseerd op het Koninkrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten