Voor een euro kun je supersizen bij MacDonalds. Maar ook in de kerk geldt: stop die euro in de collecte en je dromen worden gesupersized. Of niet?
Supersizen: meer rijkdom voor de rijke, meer succes voor de succesvolle, upperclass voor de middle class, betere gezondheid voor de gezonde, een grotere droom voor de dagdroom, een mooiere vrouw, betere seks. Als je wilt supersizen, ben je beter af zonder God; bespaart op z'n minst tijd. Zoals de missioloog Bosch al zei: Since the seventeenth century more and more people have discovered, originally to their surprise, they could ignore God and the Church andyet be none the worse for it.
Dit idee van supersizen is een serieuze misvatting van het evangelie. Evangelie biedt niet meer van wat je al hebt. Evangelie heeft met bevrijding te maken; kinderen voor de kinderloze, bevrijding voor slaven, genezing van de zieke, reinheid voor de melaatse, kwijtschelding voor de schuldige, genade voor de dader, een naam voor de geschrapte vluchteling, voedsel voor de hongerige, land voor de landloze, opstanding voor de stervende.
Emergers bekritiseren terecht het simpele "Jezus stierf voor mij zodat ik in de hemel kan komen" als samenvatting van het evangelie.
Voor mezelf heb ik echter twee belangrijke vragen.
Als eerste: wat is het postmoderne verhaal? Wat zijn de antwoorden en vragen van postmoderne mensen? Welke thema´s lopen als rode draad door hun leven.
Wright gebruikt in deel 1 van zijn serie The New Testament and the People of God de structuren van Greimas om het verhaal van Gods Koninkrijk uit te leggen. Deze verhaalstructuren lijken aanvankelijk complex. Wanneer je ze eenmaal door hebt zijn ze erg behulpzaam. Volgens Wright vormen verhalen de diepste laag van een wereldbeschouwing. Ik ben op zoek naar de het postmoderne verhaal en dat geschetst met het gereedschap van Greimas.
Het plaatje van het vlot is trouwens mijn eerste poging voor dit verhaal. Wij zijn als mensen op een vlot op zee. We hebben geen schipbreuk of iets dergelijks geleden. We zijn er beland. De uitkijk (een vriend van Dawkins en Hawking) concludeert al tijden dat er geen einde komt aan het water. De kombuis heeft berekend dat we meer vis eten dan we vangen. De kapitein ziet dat we overvol, ziek en rottend zijn. Er is geen gemeenschappelijke toekomst. Want er is geen toekomst buiten dit vlot. Ieder voor zich kan er maar het beste van maken. Blijkbaar mag je op dit vlot zijn wie je bent... Misschien kunnen we (utilaristisch) samen proberen er nog maar het beste van te maken. Maar wat het beste is, dat weten we niet precies. Hoop kijkt niet verder dan de duur van een mensenleven.
Als tweede: een individualistisch evangelie is een (onbewuste) poging om het verhaal van het Koninkrijk in moderne dan wel postmoderne woorden uit te leggen. Daar kun je kritiek op hebben. Ik ben echter vooral op zoek naar een beter verhaal. Ik heb het nog niet gevonden. Ik ben niet de enige. Tim Keller zoekt er ook naar. Luister maar eens naar deze toespraak. Kortom: ik zoek een "Bridge to Life" gebaseerd op het Koninkrijk.
28 maart bezoek ik met een aantal tieners de Logos Hope. Dit is het nieuwe schip van Operatie Mobilisatie, een organisatie waar een deel van mijn roots liggen.
Dit filmpje laat zien hoe lang de rijen in Nicaragua en Jamaica zijn voor de Logos II, de voorganger van het nieuwe schip. Vraag: waar zijn ze het langst.
Voor iedereen die de hemel wilde bestormen maar eindigde in een company car.
Mike was right when he said I'd put up A fight to be someone, a fight to be me But see now, I'm down Under the pavement Of Capitals hills and lowercase people As time rolls by my dreams have become That which is attainable Now what I'm looking for!
I've got the company car I'm the one swinging at two below par Yeah, I've become one with the ones That I've never believed in But I've got the company car
(Hey)I'm the king of things I've always despised I'm the gingerbread man Who got eaten alive I'm half baked! I'm fake! But see I've got hotels on Park Place and Boardwalk And two hundred bucks I pass go but, oh! Life's taken it's toll Have I won monopoly to forfeit my soul?
All the kings horses At the foot of the wall They're taking pictures of The man who's last all of his Masks of pretension He's got two faces left His is the one that he hides On the left behind that smile
Hiding tears and fear That burn like an engine It drives him away From the ones that he loves Mike was right: "Hey Mike! We're one and the same; We're the faceless combatants in the loneliest game" Ah but say, I'll wave as I'm driving by With that smirk in my eye, yelling "Hey, I'm something man, check me out!"
Voor een euro kun je supersizen bij MacDonalds. Maar ook in de kerk geldt: stop die euro in de collecte en je dromen worden gesupersized. Of niet? 
