woensdag 12 december 2007

De toekomst is al begonnen

Stel je voor dit kerkgebouw was de hele wereld. Dan zouden we allemaal eigenlijk min of meer in de rij staan voor de uitgang. Maar, we zouden niet weten wat er na de uitgang komt. Want er is nog nooit iemand geweest, die door de uitgang naar buiten is gegaan en terug is gekomen.

Dit kerkgebouw is de wereld en we glibberen naar de uitgang. Sommige mensen staan best stevig en hebben het eigenlijk best goed naar hun zin. De uitgang is nog ver weg, je kunt hem niet eens zien. Anderen glijden opeens uit en zijn weg.

Wat zou er buiten zijn? Is er wel een buiten? Misschien is er wel helemaal niets na de uitgang. Er zijn mensen, die hebben hun oor tegen de muur aangelegd. Ze zeggen, dat ze stemmen horen daar buiten. Anderen zeggen dat het daar buiten pas echt begint. Weer anderen zeggen, dat je wanneer je naar buiten gaat, je weer terugkomt, maar dan als lampje aan het plafond.

Maar wie kun je vertrouwen? Niemand van ons nog ooit buiten geweest. Wie kan je nu echt vertrouwen op wat hier buiten is en of er een buiten is. Want hoe slim mensen ook zijn, hoe sterk hun redeneringen ook zijn. Ze zijn niet buiten geweest.

Maar nu is er iemand van wie we weten, dat hij door de uitgang naar buiten is gegaan. Sterker nog: hij is met geweld naar buiten geduwd. Er is iemand die naar buiten is gegaan maar na drie dagen is hij hier, weer binnen in dit gebouw verschenen.

Hij zegt dat hij door de uitgang naar buiten is gegaan. En we kunnen het niet ontkennen. We zien de sporen aan zijn lichaam. En nu is hij weer opnieuw hier. Hij is hier binnen. Je pakt hem beet en je voelt hij is zo echt. En hij eet en hij drinkt. Hij is echt terug binnen.

Stel hij zou zeggen: “Wanneer je op mij vertrouwt, hoef je niet bang te zijn voor wat er na de uitgang gebeurt, want ik breng je terug naar binnen op een dag en dan maak ik hier alles nieuw.”

Het zou kunnen, dat hij bluft. Zelfs wanneer je niet ontkent, dat hij door de uitgang is gegaan en nu weer hier is. Het is maar afwachten of hij dat kunstje ook voor jou kan. Maar, aan de andere kant, hij heeft meer recht van spreken dan al die mensen binnen met hun theorietjes die zelf nooit buiten zijn geweest.

Stel diegene zou zeggen: “Wanneer je op mij vertrouwt, hoef je niet bang te zijn voor wat er na de uitgang gebeurt. Ik breng je op een dag je terug naar binnen.”

Misschien denk je, wat hem is overkomen is als een donderslag bij heldere hemel, volkomen onverwacht. Dat je je overvallen voelt is niet zo gek – want wie verwacht nu dat er echt iemand terug naar binnen komt – maar dan zegt hij: “Wat er met mij gebeurd is, is niet iets onverwachts. Dit past precies bij allerlei andere dingen die hier binnen al gebeurd zijn. En het past ook precies bij allerlei dingen die van te voren al gezegd zijn.” Als dat echt zo is, dan is het dus en geen incident en is de kans dat -ie bluft dat -ie het voor jou kan doen ook een stuk kleiner.

Dit is de toekomstverwachting van de bijbel:“Wanneer je op mij vertrouwt, hoef je niet bang te zijn voor wat er na de uitgang gebeurt, want ik kom terug, maak alle dingen nieuw en ik breng ook jou terug.”

Geen opmerkingen: