Iedereen die nadenkt over evangelisatie, komt vroeg of laat bij de doelgroep vraag. Wie willen we bereiken? En daaruit volgt dan de aanpak. Maar volgens mij moet er eerst iets anders gebeuren.
We kunnen anderen pas bereiken, als we hen toestaan ons te bereiken. De eerste vraag is niet, hoe wij anderen kunnen bereiken. De eerste vraag is, of wij bereid zijn, om anderen ons hart en ons huis te laten bereiken. Zijn wij bereid om anderen in ons leven binnen te laten? Kunnen we anderen in onze gemeenschap opnemen, of houden we hen op veilige afstand, zodat ons eigen leven ongemoeid blijft?
Wanneer we niet bereid zijn om anderen ons te laten bereiken, dan is de uitdrukking, dat wij anderen willen bereiken, marketingjargon. Dan wordt het evangelie een product, dat we aan andere consumenten op de markt van religie en spiritualiteit kwijt willen. In 1974 zei René Padilla hier al het volgende over:
In order to gain the greatest possible number of followers, it is not enough for 'culture Christianity' to turn the gospel into a product; it also has to distribute it among the greatest number of consumers of religions. For this the twentieth century has provided it with the perfect tool - technology. The strategy for evangelization of the world thus becomes a question of mathematical calculation.
Maar er ligt ook een mooie kans. Wanneer we anderen uitnodigen om ons leven binnen te komen en hen gastvrij ontvangen, ook al zijn zij voor ons vreemdelingen, dan belichamen we alleen al daardoor, het hart van het evangelie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten