zaterdag 19 december 2009

Kerst en Kopenhagen

Kerst en Kopenhagen hebben alles met elkaar te maken. In oktober schreef ik in Opbouw een artikeltje dat volgens mij het begin van die verbinding al legde. Je leest het artikeltje nu op mijn blog, aangevuld met een wat meer uitgesproken verbinding naar Kopenhagen.

Schepping

Scheppen is scheiden. Op de eerste dag schiep God het licht en hij scheidde het licht van het donker. En op de tweede dag scheidde God het water onder en boven de aarde. Op de derde dag maakte hij het strand, met aan de ene kant de zee en aan de andere kant het land. Vervolgens ging God inkleuren. Op de vierde dag kleurde hij het licht van de dag in met de zon, en het donker van de nacht met de maan en de sterren. God kleurde de lucht in met vogels en de zee met vissen. God begon met de chaos – de aarde was woest en leeg – en schiep door scheiden en inkleuren.

Ook wij scheppen door scheiden en inkleuren. “Ba, boe, baba...” Baby’s en peuters leren klanken te onderscheiden, leren praten en scheppen verhalen en gedichten. Eerst liggen alle getallen nog door elkaar: “1, 2, 3, 4, 8, 11, 5, 4, 2...” Dan leren kinderen de getallen scheiden, ze leren rekenen en scheppen vervolgens mooie wiskundeformules. Zo bouwen we uiteindelijk huizen, auto’s, meubels, enzovoorts. Mensen zijn gemaakt naar Gods beeld.


Zondeval

Maar als scheppen scheiden en inkleuren is, wat is dan zonde? Zonde is de chaos terugbrengen. Zonde is de vuilnishoop waar alles weer door elkaar ligt, maar nu rottend en stinkend, gevaarlijker dan eerst. Opmerkelijk genoeg gebruikt Jezus regelmatig de vuilnisbelt van Jeruzalem als beeld van het oordeel, zo je wilt de hel.

Kerst (en Goede Vrijdag)

Als zonde de vuilnishoop is, wie is Jezus dan? Is Jezus dan niet een vuilnisraapstertje op Smokey Mountains, een van de grootste vuilnisbelten in Manilla? Misschien verzamelt ze oud ijzer of plastic. Zij scheidt wat mensen door elkaar hebben gegooid. Maar wie is ze? Wie kent haar naam? Ze zal waarschijnlijk jong sterven als gevolg van de gevaren en het gif. Wanneer wij scheppen, vertonen wij het beeld van de Schepper. Maar zij staat aan het begin van de herschepping. En het kost wellicht haar leven. Vertoont juist zij niet het beeld van de Verlosser? Deze gedachte laat me niet meer los. En dit is dus Kerst.

Kopenhagen

Het verhaal gaat eigenlijk nog verder. Ik reed in mijn auto en dacht aan de hoeveelheid vervuiling die ik veroorzaak, mijn mondiale voetstap etc. Toen werd het nog spannender, want ik bezon me hoe ik mijn voetafdruk kon verminderen - want ook door mij (hoe indirect ook) worden deze armen geraakt, misschien sterven ze wel. Kan ik ze redden? De schokkende conclusie was, dat ik dat niet kan. Ik realiseerde me daarbij, dat ik eigenlijk bezig was om mijn Redder het kruis af te nemen. Niet, dat ik niet verantwoord om moet gaan met alles. Maar ook niet dat ik uitvluchten moet gaan zoeken om te zeggen dat mijn zonde wel mee valt. Nee, de schokkende waarheid is dat door mijn zonde Jezus moest sterven. Toen was ik nog stiller.

PS kijk hier onderaan de pagina om te ontdekken wie me leerde dat scheppen scheiden is.

Geen opmerkingen: